… Της Μοίρας έτσ’ οι δύναμες, όσο τρανές κι αν είναι, κι αν πέσεις συ στον πόλεμο, μένουν εκείνες, όπως της κούνιας τα κινήματα που τώρα σε κοιμίζουν. Μεγάλωσε, μεγάλωσε, μη δίχως μάνα μείνεις. Θα ζώσει εκείνη το σπαθί μες στο βυζί αποκάτου, κι εμπρός ! σημαία και σπαθί, ψυχή, ψυχή, και νίκη ! … …